Prototype_7

 Bij het volgend prototype staan alle compartimenten van de arm onder elkaar geplaatst om een nog compactere arm te maken. Aangezien de vleugel van het vorige prototype al te veel naar boven geplooid was, leek het me geen goed idee om tussen de bovenarm en de onderarm met hetzelfde soort scharniering te werken als bij de onderarm en polsgewricht. Anders zou de vleugel nog veel meer naar boven plooien.

Bij het openvouwen staan de stukken nu van bovenaf op elkaar geplaatst.

Om de vleugel mooi naar boven te kunnen uitplooien, moest de bovenarm gedraaid kunnen worden. Dit is vrij natuurlijk, aangezien de mens dit ook kan.








aangezien hier enkel met 2-voudige scharnierdelen gewerkt moest worden, kon de methode met de ijzerdraad niet gebruikt worden. Er werd dus opnieuw teruggegrepen naar het rietje met de duimspijker erin geplaatst.















verwacht positief:
-de vleugel is compacter geworden
-de vorm van de opgevouwen vleugel blijft toch behouden
- bij het openvouwen van de vleugel buigt deze niet nog meer naar boven

verwacht negatief:
- plaatsing van de vleugels zal nu nog moeilijker worden.
- er moet gebruik gemaakt worden van zowel roterende bewegingen als rechte bewegingen om de vleugel goed te krijgen.
- complexe beweging
- gebruik duimspijker ook niet ideaal, aangezien deze schuin moet worden geplaatst


conclusie: roterende bovenarm geen goed idee, ook het duimspijker/rietje scharnier niet ideaal. Ontwerp ook niet bepaald geschikt om er vleugels in te verwerken.

Prototype_6

 Er werd opnieuw gekeken naar de anatomie van de vogel. bovenarm en onderarm worden naast elkaar gescharnierd. Het polsgewricht wordt onder de onderarm geplaatst.

Doordat het polsgewricht onder de onderarm staat, is de vleugel na het opvouwen al een stuk smaller geworden.














in plaats van geplooide armen te gebruiken, werd bij dit prototype gebruik gemaakt van schuine scharnieren. Deze geven een mooie vorm voor de opgeplooide vleugel weer.








Hoewel de pols iets te veel naar boven gericht is, heeft de vleugel in uitgestrekte vorm ook een mooie vleugelvorm.

Het lateraal scharnier werd op een iets andere manier aangebracht: om nog sneller te kunnen werken werd i.p.v. het gebruik van een rietje nu een ijzerdraad gebruikt.

De ijzerdraad werd als het ware 'vastgevroren' door het gebruik van hot glue.















helaas is deze methode enkel toepasbaar op een 3-ledig scharnier. Om de onderarm met de pols te scharnieren, werd de ijzerdraad langs 1 zijde dubbelgeplooid. Hierdoor moesten de stukken bij elkaar blijven zitten.














verwacht positief:
-het schuin zetten van het laterale scharnier laat de vleugel mooi dichtvouwen
-de vleugel is compacter geworden
-het vastvriezen van de ijzerdraad met hot glue laat toe snel te werken.

verwacht negatief:
-door het onder elkaar plaatsen van armstukken wordt het moeilijk een vleugel te plaatsen.
-de scharnierwerking met de hot glue enkel toepasbaar op 3- ledig scharnier.

onverwacht positief:
- bij het openvouwen van de vleugel werd een soort van vliegtuigvleugel verkregen.
- het 3-voudige scharnier zit stevig vast

onverwacht negatief:
- heel veel speling op het scharnier met de dubbelgevouwen ijzerdraad.


De finale vorm van de vleugel lijkt nu echt wel dichtbij te komen. Er moet wel nog gezocht worden naar een deftig scharnier om 2 enkele stukken te verbinden.

Prototype_5

Om ervoor te zorgen dat alle armstukken niet meer op 1 lijn werden uit- en toegeplooid, werd bij hetzelfde prototype een schuin blokje toegevoegd. Dit werd zowel bij de boven- als onderarm gedaan.

uitgevouwen ziet de vleugel er zo uit: 

op zich nog vrij 'natuurlijk'.

van bovenaf gezien is er maar weinig verschil t.o.v. prototype 4.

 Dezelfde scharniervorm werd nog altijd toegepast.

Zo ziet de vleugel eruit wanneer deze toegevouwen is: de vleugelstukken zijn over het geheel al wat onder elkaar geschakeld, maar niet volgens een echte vleugelvorm.











verwacht positief:
-heel snel een nieuw prototype verkrijgen door vorige wat te tweaken
- de vleugel zal niet meer vlak opgeplooid worden
- een beeld krijgen van de invloed van de schuine blokjes op het geheel bij toevouwen

verwacht negatief:
- niet de juiste manier van opplooien (armgewrichten bij vogel zijn ook niet geplooid middenin)


conclusie: er zal naar een andere manier worden gezocht om de vleugel niet meer zo vlak op te plooien, tegelijk moet er ook nog voor gezocht worden dat de vleugelstukken niet meer naast elkaar worden opgestapeld( nu zeer brede vleugel na dichtvouwen.

Prototype_4

In de plaats van een verticaal scharnier tussen de onderarm en het polsgewricht, werd nu ook gekozen voor een lateraal scharnier. er wOerd gewerkt met MDF- platen met een dikte van 2/3 cm. De vleugelstukken bestaan uit 3 aan elkaar gelijmde lagen. Voor de breedte van elk vleugelstuk werd gekozen voor 2 cm. Waardoor de doorsnede de vorm van een vierkant kreeg.

 Bij de opengevouwen vleugel zie je dat de vleugelstukken stapsgewijs meer achter elkaar staan geplaatst. Hierdoor lijkt de vleugel wat naar achter te staan.

 Ook aan de bovenarm werd een lateraal scharnier toegevoegd om aan te sluiten op de schouder (eigenlijk een kogelscharnier). Het na het dichtvouwen van de vleugel wordt deze immers tegen de romp van de vogel geplaatst.

 Hier nog een de opengevouwen vleugel van bovenaf bekeken. Ook hier kan elk stuk maar 180° opengevouwen worden.

 De aangebrachte driehoek, om het verloop tussen de vleugelstukken wat geleidelijker te maken, werkt het toevouwen van de vleugel tegen.

 Ook staat het in de weg wanneer de  vleugel volledig is toegevouwen.


Het lateraal toevouwen zorgt ervoor dat er echt een drievoudige dikte van de vleugel bekomen wordt. Dit is wat te veel van het goede...

verwacht positief:
- MDF gemakkelijk materiaal om mee te werken
- geleidelijkere overgang tussen vleugelstukken door steundriehoek
- compacter dan vorig prototype
- polsgewricht plooit nu ook juist

verwacht negatief:
- werken met 3 lagen MDF brengt tijd met zich mee
- lengte vleugeldelen nog niet zoals het hoort

onverwacht negatief:
- steundriehoeken belemmeren toevouwen vleugel
- steundriehoeken zitten in de weg na toevouwen(esthetisch gezien)

conclusie: steundriehoeken weglaten, vleugel minder dik proberen maken maar wel laterale scharnieren behouden.

Prototype_3

De afbeelding van het geraamte van de vogel werd er opnieuw bijgehaald. Op de tekening is te zien dat, zoals bij de mens, de onderarm bestaat uit 2 beenderen (ellepijp en spaakbeen) die de bovenarm omsluiten. Dit werd dan ook gereproduceerd in het volgende prototype:

 de vleugel heeft, zoals de vorige prototypes, de vorm van een echte vleugel in opengevouwen vorm.

 opengevouwen vleugel in bovenaanzicht: de onderarm staat niet in het verlengde van de bovenarm. Dit is ook bij de mens het geval (cfr. elleboog).

 De onderarm wordt lateraal dichtgevouwen. De pols is verticaal aan de onderarm gescharnierd.

Het probleem met de omgekeerde bovenarm is opgelost. De vleugel aan het polsgewricht lijkt op het eerste zicht ook mooi toegevouwen, maar staat eigenlijk omgekeerd. Ook moest een deel van de 'veren' worden omgeplooid.








verwacht positief:
            - veren onderarm staan niet meer omgekeerd na toevouwen

            - lateraal scharnier, hoewel terug a.h.v. rietjes, is stevig.


verwacht negatief:
            - verticaal scharnierend polsgewricht laat het achterste vleugelstuk verkeerd toevouwen.
            - de vleugel oogt log

onverwacht positief:
            - werkelijke vorm opgeplooide vleugel komt dichterbij
            - Het lateraal scharnier belemmert dat de onderarm meer dan 180° openvouwt


conclusie: Het lateraal scharnier tussen boven- en onderarm blijft behouden. Er wordt gezocht naar ander materiaal om de vleugel uit te vervaardigen (geen multiplex). Volgende opdracht is het zoeken naar een geschikt scharnier voor de verbinding tussen de onderarm en het polsgewricht.

Prototype_2

 Schetsen vooraf:

Aangezien de schouder van de mens de functie vervult van kogelscharnier (arm kan 360° rondgedraaid worden) , zal een vogel dit ongetwijfeld ook hebben.













De hals van het rietje komt hiervoor toevallig in aanmerking.

Het satéstokje zal noodgedwongen als arm moeten worden ingezet. Hierdoor moet er nog naar een scharnier gezocht worden.












Als vleugel werd hier gekozen voor dubbelgeplooid papier. Hierdoor kunnen de onderlinge vleugelstukken in elkaar schuiven.













gezien de ronde vorm van de satéstok, kan de middenvleugel rond de onderarm gedraaid worden bij het toevouwen. Hierdoor zal deze niet meer omhoog staan.










verwacht positief: de middenvleugel kan inderdaad omheen de satéstok gedraaid worden.


onverwacht negatief: hoewel de middenvleugel gedraaid is, lijkt de vleugel in totaliteit nergens op. Dit is dus ook niet de oplossing.

opmerking: wanneer men opnieuw naar de mens kijkt, bemerk je dat de onderarm niet los van de pols gedraaid kan worden. Dus waarom zou dit bij een vogel dan wel lukken?

als scharnier werd gekozen voor ijzerdraad.

verwacht negatief: dit is een zeer fragiele verbinding.











conclusie: er kan nu met zekerheid gezegd worden dat de vleugel niet via een lineair lintmeterscharnier wordt toegevouwen.

Prototype_1

Schetsen vooraf:

Boven- en onderarm worden, samen met de pols, scharnierend weergegeven.
Lijkt erop dat ze lineair scharnierend zijn. Dit wordt getest met het 1e prototype:




De vleugelarm wordt als een lintmeter uitgevouwen.






verwacht positief : - de 3 verendelen vormen in                                 het geheel een "echte" vleugel
                  
                              - vleugel kan compact worden                               samengevouwen (cfr.                                             lintmeter)

-

onverwacht negatief : - middenstuk vleugel (onderarm) plooit naar boven.

De scharnieren werden gemaakt door rond een stukje satéstok een rietje te plaatsen. Een kortgeknipte duimspijker werd achteraf met smeltlijm bevestigd aan boven- en onderkant.


verwacht positief:

- door het rietje blijft de onderlinge wrijving gering


verwacht negatief:

- de duimspijker komt het makkelijkst los.


onverwacht positief:

-verbinding is minder fragiel dan verwacht

- de verbinding blijft zitten nadat een duimspijker er is afgevallen. Dit komt omdat een deel van het rietje overheen de boring geplooid is geraakt.




conclusie: De vleugel aan de onderarm zit fout. De scharnierverbinding is geslaagd. De lineaire lintmeterverbinding krijgt nog een kans.